Bókin Hestar er heilsusamleg ef lesendur gæta þess að njóta hennar í áföngum og taka út áhrif í samræmi við það. Sá sem hér skráir lífsreynslu sína fór of geyst og fékk ákafan hósta upp úr drynjandi hláturrokum. Mundi þá eftir gesti á Fiskideginum mikla á Dalvík sem fékk sér bita af hvalkjöti á bryggjukantinum, smurði á hann þykkt lag af einhverju eiturgrænu sem hann ekki þekkti og gleypti allt saman. Hann var fluttur rifbrotinn á heilsugæsluna eftir gríðarlegt hóstakast og vaktlæknir skráði í sjúkraskýrslu: Tvö bein í sundur eftir ofneyslu Wasabi.

„Ég vil ekki deyja, ég vil ekki deyja, ég vil lifa lengur, hrópaði hún svo heyrðist um allan skálann og inn að klefanum þar sem við Láki stóðum og biðum eftir einhverju, við vissum ekki hverju við biðum eftir. Þá tók Gróa utan um hana og sagði: Eitt skal yfir okkur báðar ganga. Það varð samt ekki svo að þær slyppu báðar …“